Het Stoffenhuis blaast 10 kaarsjes uit
Toen Sincha Vandistel tien jaar geleden als jonge vrouw begon met een stoffenwinkel was dat naar eigen zeggen met “een zotte kop”. Ze werkte als sociaal assistente bij diverse HR-afdelingen en interimkantoren maar besloot na de geboorte van haar tweede en een jaar inactiviteit om iets anders te gaan doen. Toen ze voor daar dochtertje zelf kleertjes wilde gaan maken had ze gemerkt dat je vrijwel geen stoffenwinkels meer vond en besloot ze om er zelf één te beginnen. En toen mama een pand zag dat vrijkwam in de Opitterstraat, was de beslissing snel gevallen. Sincha: “Het was een bom. Al na een half uur stond de winkel afgeladen vol en dat bleef zo het hele openingsweekend.”
Opgeleid door leveranciers
Er bleek dus wel degelijk een behoefte te bestaan en Sincha zette haar droom verder. Eerst vanuit de Opitterstraat, later vanuit het huidige pand in de Gerdingerstraat dat ze aankocht. Intussen werd ze door haar leveranciers opgeleid in het vak: “Ik kende niets van stoffen, maar ik had gelukkig uitstekende en begripvolle leveranciers van stoffen die me gaandeweg de kneepjes van het vak hebben bijgebracht. Met de koop van het nieuwe pand drong zich ook een uitbreiding van de activiteiten op, want met stoffen alleen ging ik het niet redden. Dat zouden dus naaimachines worden. Ik startte met Bernina omdat ik wist dat het kwaliteitsmachines waren en kwaliteit speelt toch wel een hoofdrol in Het Stoffenhuis. Maar één merk was te weinig en toen ik dat andere kwaliteitsmerk – Brother - wilde verkopen, stootte ik op een njet van de firma. Er was met Vanderheyden al een Brotherwinkel in Neerpelt en twee winkels in één regio was teveel. Maar toevallig hoorde ik dat de uitbater van die winkel een overnemer zocht en na wat onderhandelen, heb ik de zaak overgenomen.”
Kruisbestuiving
Intussen werd de zaak uitgebreid met een tweede verdieping waar de naaimachines een plaats kregen en met een derde verdieping waar workshops gegeven worden. Zijn die workshops de motor waarop de zaak draait? “Ja en nee. Het is een driehoek, een soort kruisbestuiving: mensen komen voor stoffen, zien de naaimachines en willen zich daarna meer specialiseren om moeilijkere kleren te maken of om zelf patronen te tekenen enzovoort. Mijn klanten zijn niet degenen die naaien omwille van budgettaire redenen maar het zijn creatieve mensen die zoeken naar kwalitatieve, goed passende kleren en dat zijn uiteraard de kleren die ze zelf maken uit stoffen die voornamelijk in Europa gefabriceerd worden. Al mijn klanten zijn ook bewuste fashionistas. Zij weigeren stoffen en kleren die in arme landen door kinderen of onderbetaalde mensen gemaakt worden. Zij kiezen bewust voor Slow Fashion, het bewust tijd nemen en nadenken over pasvormen, stoffen en duurzaamheid. Op die manier koester je je – zelfgemaakte – kleren en gooi je ze niet na één avondje stappen weg. ”
Voor alle leeftijden
Intussen heeft Sincha een heel team rond zich verzameld: een technicus voor de naaimachines, een verkoopster voor de stoffen, dames die de opleidingen geven en niet te vergeten haar moeder om samen de aankopen te doen: “Die aankopen doen we vanuit een buikgevoel. Mama en ik hebben een complementaire smaak en we zitten heel vaak juist. Ik heb ook medewerkers uit alle leeftijdscategorieën zodat mijn aanbod aan alle klanten kan appelleren.”
Het Stoffenhuis
Gerdingerstraat 17, Bree
089 73 27 16
www.hetstoffenhuis.be
info@hetstoffenhuis.be